3 jaar geleden zat ik niet lekker in mijn vel. Diep van binnen was ik niet gelukkig, maar ik wilde het niet inzien. Ik had een leuk gezin, iedereen was gezond. Ik had een eigen bedrijf met mijn man met lang lopende opdrachten. Bovendien had ik leuke collega's die mij erg waardeerden. We woonden in een super leuk huis in een fantastische buurt in Haarlem. Maar toch bleef er maar in mijn hoofd omgaan "Is dit het nou?". Maar ik negeerde het, want ik vond dat ik totaal geen legitieme redenen had om te klagen. "Gelukkig" kwam daar mijn burn-out om de hoek kijken. Nu terugkijkend was die burn-out het beste wat me had kunnen overkomen.
Een burn-out... Ik dacht dat een burn-out gepaard ging met niet meer uit je bed kunnen komen, heel veel huilen en echt helemaal op zijn. Opgebrand dus. Deze verhalen hoor je ook meestal van mensen die er over vertellen. Dat is ook de reden waarom mensen die naar een burn-out toe aan het werken zijn het proces niet (h)erkennen en de symptomen blijven negeren en steeds een tandje bijzetten. De definitie van de van Dale helpt daar ook niet bij: "toestand van geestelijke uitputting ten gevolge van langdurige stress". Dat vind ik zelf een vage omschrijving en is op vele verschillende manieren te interpreteren. Bovendien is het niet alleen een geestelijke uitputting. Lichamelijk uitputting is ook zeker een symptoom. Als je in een burn-out zit of naar toe aan het werken bent, wil je gewoon heel duidelijk zwart-op-wit zien staan wat er aan de hand is. Je hoofd is namelijk niet meer in staat om ingewikkelde denkprocessen te hebben. De meeste mensen accepteren pas dat ze een burn-out hebben, wanneer de dokter de diagnose stelt. En dan zit die persoon er al meestal al veel te diep in.
Hoe herkende ik mijn burn-out?
Ik had al geruime tijd allerlei verschillende symptomen. Ik was vergeetachtig, moe, neerslachtig en ik kreeg bijna niets uit handen. En als ik iets uit handen kreeg, dan koste me dat enorm veel wilskracht en energie. Gelukkig ging slapen nog goed en ben ik niet uitgevallen. Toen ik op een gegeven moment zo vergeetachtig werd dat ik na 5 minuten precies hetzelfde gesprek aanknoopte met een aantal vriendinnen was het voor mij duidelijk dat er iets niet goed was. De 5 minuten ervoor was ik dus totaal vergeten. Maar wat was er toch met mij? Ik besloot om een week vrij te nemen en de tijd te gebruiken om te analyseren wat ik aan het doen was. Na een dag niks doen, ben ik maar eens gaan browsen op internet om er achter te komen wat ik had. Een hele vroege dementie is ook als mogelijke oorzaak door mijn hoofd gegaan. Maar die kans was erg klein. Ik kwam tot de conclusie dat ik overspannen was en dus naar een burn-out aan het toewerken was. Wat de definitie is of label is die ik er aan gaf, het maakt eigenlijk niet uit. Want het maakt de situatie niet anders. Ik was op en moe en had totaal geen idee wie ik nu eingelijk was. Ik realiseerde me, ik moet wat veranderen. Maar wat? Ik ben maar begonnen met het reflecteren op mijn leven door een aantal vragen aan mezelf te stellen. Wat ben ik aan het doen? Wat vind ik leuk en wat vind ik niet leuk? Wat wil ik veranderen? Etc. Ik vond dat zo'n machtig mooi, interessant en spannend proces waar ik doorheen ging. Mooi en interessant omdat ik mezelf meer en meer weer toe liet. Spannend, omdat ik geen idee had waar dit proces me zou brengen. Maar één ding was duidelijk, dit proces ging me brengen waar ik wilde zijn en ik vond het super fijn om aan mijn eigen ontwikkeling te werken. En zo is het balletje gaan rollen en kwam ik in aanraking met coachen.
Wat heeft coachen mij gebracht?
Ik ben een coachopleiding gestart bij de Coaching Academy waarin ik zelf ook word gecoacht. En die sessies en alle oefeningen er omheen om op mezelf te reflecteren, hebben mij zoveel gebracht. Veel meer dan ik zelf had kunnen doen met de vragen die ik aan mezelf stelde. Die vragen waren een mooie start, maar mijn coachtraject heeft me veel verder gebracht. Mijn coachtraject heeft me geholpen om mezelf terug te vinden en mezelf te accepteren voor wie ik ben. Met mijn positieve en minder positieve punten. Over dit proces kan ik hele verhalen schrijven en dat zal ik in de loop der tijd ook zeker doen. Het resultaat is dat ik weer proactief ben en de verantwoording heb genomen over mijn leven: ik ben weer de leider van mijn eigen leven -> Persoonlijk Leiderschap. Ik zie ook in dat ik nog bepaalde valkuilen heb en dat ik daar aan wil blijven werken. Maar ik ben happy en bruis van ideeën. En als ik een moeilijke beslissing moet maken, dan kan ik terugvallen op wie ik ben. En als ik iets niet zeker weet dan is dat natuurlijk irritant, maar dat is ook goed. Ik reken het mezelf niet aan.
Ik ben wie ik ben, ik ben goed genoeg én ik werk er aan om de beste versie van mezelf te zijn. Yep, dat kan alle drie tegelijk.
Concrete definitie burn-out
Tijdens het schrijven van deze blog vond ik een andere definitie van Twan Akkers die wat mij betreft wat concreter is: "Een burn-out – het gevoel opgebrand te zijn – wordt gekenmerkt door drie verschijnselen: extreme vermoeidheid (ook wel: emotionele uitputting), afstandelijkheid ten opzichte van het werk en/of collega's (depersonalisatie) en het gevoel dat men minder goed presteert op het werk dan voorheen (verminderde competenties).". Ik vind dat deze definitie de spijker op de kop slaat. En ik hoop dat deze definitie mensen kan helpen om al vóórdat ze niet meer uit bed kunnen komen, om hun leven weer op de rails te krijgen. Want ondanks dat mijn burn-out een goede reality-check is, hoop ik eigenlijk dat niemand anders een burn-out nodig heeft om een leuk en mooi leven te leiden.
Hoe verklein je het risico op een burn-out?
Een coach begeleidt je om te inzicht te krijgen en te bepalen wat voor jou belangrijk is en helpt je de stappen te bepalen om jezelf te ontwikkelen om datgene te doen wat je graag wil. Coachen is dus een effectieve manier om het risico op een burn-out te verkleinen. Je staat eens stil en reflecteert op jezelf wat je nu doet en hoezo je bepaalde dingen doet. Je krijgt inzicht in jezelf. Je leert jezelf steeds beter kennen. En met die kennis, wordt veel helder en kan je gericht gaan werken aan je eigen ontwikkeling. En dat is dus precies wat ik doe. Ben je geïnteresseerd? Laat dan een berichtje achter en ik neem contact met je op.
Groetjes, Rosalie
Comments